Jij bent niet je gedachten.

De kracht van het NU in de praktijk

Bestel het echte boek HIER.

Het begin van vrijheid is het besef

dat je niet ‘de denker’ bent. Op het moment dat je de denker gaat waarnemen,

wordt er een hoger bewustzijnsniveau actief.

Je begint dan te beseffen dat zich boven het denken

een geweldig gebied van intelligentie uitstrekt

en dat het denken niet meer is dan een

nietig onderdeel van die intelligentie.

Je beseft ook dat alle dingen die echt belangrijk zijn,

zoals schoonheid, liefde, creativiteit, vreugde, innerlijke vrede,

uit iets voortkomen dat het verstand te boven gaat.

Je begint te ontwaken.

Eckhart Tolle

Samenvatting van het boek en fragmenten eruit.

Eckhart Tolle noemt dit boek de 'toegankelijkere vorm' van de kracht van het NU, praktischer toepasbaar in het dagelijks leven, met de bedoeling om het al lezend in een andere bewustzijnstoestand te raken. 


Toegang krijgen tot de kracht van het Nu

Als je bewustzijn

naar buiten gericht is,

komen verstand en wereld op.

Als het naar binnen gericht is,

wordt het zich bewust van zijn eigen Bron

en gaat het terug naar huis, naar het

Ongemanifesteerde.


Zijn’ heeft echter het voordeel dat het een open concept is. Het brengt het oneindige onzichtbare niet terug tot een eindige entiteit. Het is onmogelijk je er een mentaal beeld van te vormen. Niemand kan het exclusieve bezit van Zijn opeisen. Het is je hele wezen en is onmiddellijk toegankelijk voor je als het gevoel van je eigen aanwezigheid. Het is dus maar een kleine stap van het woord ’Zijn’ naar de ervaring van Zijn.

Maar probeer het niet met je verstand te grijpen. 

Je kunt het alleen kennen als het verstand zwijgt. 

 Het is het vinden van je werkelijke natuur achter je naam en vorm.

Het grootste obstakel voor het ervaren van deze werkelijkheid van je verbondenheid is de identificatie met je verstand, waardoor het denken dwangmatig wordt. Niet kunnen ophouden met denken is een afschuwelijke kwelling, maar we beseffen dat niet omdat vrijwel iedereen eraan lijdt, met als gevolg dat we het als normaal beschouwen. 

De identificatie met je verstand schept een ondoorzichtig scherm van concepten, etiketten, beelden, woorden, oordelen en definities dat elke echte relatie in de weg staat

null

...

Het is niet zozeer zo dat je het verstand verkeerd gebruikt, meestal gebruik je het helemaal niet - het gebruikt jou. Dat is het probleem. 

Je gelooft dat jij je verstand bent. Dat is de misvatting. Het instrument heeft je overgenomen.

null

Het begin van vrijheid is het besef dat je niet die entiteit bent - de denker. Als je dat weet, kun je de denker gaan waarnemen. Op dat moment wordt er een hoger bewustzijnsniveau actief.

Bevrijd jezelf van je verstand

Begin naar de stem in je hoofd te luisteren, zo vaak als je kunt. Besteed vooral aandacht aan zich herhalende gedachtepatronen, die oude grammofoonplaten die misschien al jaren in je hoofd zijn afgedraaid.

Dat bedoel ik met ’de denker waarnemen’, wat een andere manier is om te zeggen: luister naar de stem in je hoofd, wees daar als de toeziende aanwezigheid.

Als je naar die stem luistert, wees dan onpartijdig. Dat wil zeggen dat je niet oordeelt. Beoordeel of veroordeel niet wat je hoort, want zodra je dat doet, komt dezelfde stem door de achterdeur weer naar binnen. Al snel ga je beseffen: daar is de stem en hier ben ik die ernaar luistert, ernaar kijkt. Dat besef van ik ben, dat besef van je eigen aanwezigheid, is geen gedachte. Het komt uit iets voort dat boven het verstand staat.

...

Terwijl je naar de gedachte luistert, voel je een bewuste aanwezigheid — je diepere zelf — als het ware achter of onder de gedachte. De gedachte verliest dan al snel haar macht over je en houdt op doordat je het verstand niet meer van energie voorziet door je ermee te identificeren. Dat is het begin van het einde van onvrijwillig en dwangmatig denken.

...

Als een gedachte tot zwijgen komt, ervaar je een breuk in de gedachtestroom, een gat van ’niet-denken’. In het begin zijn die onderbrekingen kort, misschien maar een paar seconden. Maar geleidelijk aan worden ze langer. Tijdens zo’n onderbreking voel je een zekere vrede en stilte in jezelf. 

Door oefening wordt het besef van vrede en stilte dieper. 

In deze toestand van verbondenheid met je innerlijk ben je veel alerter, waakzamer dan in de toestand van identificatie met het verstand. Je bent helemaal aanwezig.

Als je dieper doordringt in dit gebied van niet-denken, zoals het in het Oosten soms wordt genoemd, verwezenlijk je de staat van zuiver bewustzijn. in die toestand voel je je eigen aanwezigheid met zo’n intensiteit en vreugde, dat alle denken, emoties, je lichaam en de hele buitenwereld je in vergelijking daarmee opeens als nogal onbelangrijk voorkomen. 

En toch is dat geen zelfzuchtige maar een onbaatzuchtige toestand. Hij voert je voorbij wat je vroeger beschouwde als ’je zelf'. Die aanwezigheid is wat je in wezen bent en is tegelijk onvoorstelbaar veel groter dan jij.

In plaats van door ‘de denker waar te nemen’ kun je de gedachtestroom ook doorbreken door je gewoon volkomen te concentreren op het Nu. Word je gewoon intens bewust van het huidige moment.

Dat is iets heel bevredigends om te doen. Op deze manier onttrek je bewustzijn aan de activiteit van het verstand en maak je een gat van niet-denken waarin je in hoge mate alert en bewust bent, maar niet denkt. Dat is de essentie van meditatie.

...

Je kunt bijvoorbeeld telkens als je de trap in je huis op- of afloopt, aandacht besteden aan elke stap, elke beweging, zelfs aan je ademhaling. Wees helemaal aanwezig.

null

Als je je handen wast, let dan op alle zintuiglijke prikkels die met het handen wassen gepaard gaan: het geluid en het gevoel van het water, de beweging van je handen, de geur van de zeep, enzovoort. Als je in je auto stapt, wacht dan na het dichtdoen van het portier een paar seconden en let op je ademhaling. Word je bewust van een stil maar sterk gevoel van aanwezigheid.

Er is een heel betrouwbaar criterium waarmee je het met deze oefening behaalde succes kunt bepalen: de mate van innerlijke vrede die je voelt.

Leer om de identificatie met het verstand op te geven. Elke keer dat je een gat maakt in de stroom van het denken, wordt het licht van je bewustzijn sterker.

null

Op een dag valt het je op dat de stem in je hoofd een glimlach teweegbrengt, net zoals je zou glimlachen om de fratsen van een kind.

Dat betekent dat je de inhoud van je verstand niet meer zo serieus neemt, omdat je gevoel van identiteit er niet meer van afhangt.

Aan het denken ontstijgen

Bij het opgroeien vorm je een mentaal beeld van wie je bent op basis van je persoonlijke en culturele conditionering. We kunnen dit denkbeeldige ik ook het ego noemen. Het bestaat uit mentale activiteit en blijft alleen door voortdurend denken in stand. 

Voor het ego bestaat het huidige moment nauwelijks. Alleen het verleden en de toekomst beschouwt het als belangrijk. 

...

Het projecteert zichzelf voortdurend in de toekomst om zijn overleving veilig te stellen en daar naar een soort verlossing of vervulling te zoeken. Het zegt: 'Op een dag, als dit of dat gebeurt, gaat het goed met me, ben ik gelukkig, heb ik vrede’

...

null

Het ziet het heden totaal verkeerd omdat het ernaar kijkt door de ogen van het verleden. Of het brengt het heden terug tot een middel waarmee het een bepaald doel wil bereiken, een doel dat altijd in de door het verstand geprojecteerde toekomst ligt. Observeer je verstand maar eens, dan merk je wel dat het zo werkt.

Het huidige moment, het Nu, bevat de sleutel tot bevrijding. 

Als je meer beust bent gebruik je het verstand wanneer dat nodig is, maar veel geconcentreerder en effectiever dan daarvoor. 

Je gebruikt het vooral voor praktische doeleinden, maar bent verlost van de onvrijwillige innerlijke dialoog en er heerst een innerlijke stilte.

Wanneer je het verstand dan gebruikt, en vooral als je een creatieve oplossing zoekt, wissel je om de paar minuten af tussen denken en stilte, tussen verstand en niet-verstand. Niet-verstand is bewustzijn zonder denken. Alleen zo is creatief denken mogelijk, omdat denken alleen op die manier werkelijke kracht heeft. Denken op zichzelf wanneer het niet verbonden is met het veel ontzagwekkender gebied van het bewustzijn, wordt al snel onvruchtbaar, krankzinnig en destructief.

Emotie: de reactie van het lichaam op je verstand

Het verstand omvat niet alleen het denken maar ook de emoties of onbewuste mentaal-emotionele reactiepatronen.

Een emotie ontstaat op de plaats waar verstand en lichaam elkaar ontmoeten en is de reactie van het lichaam op het verstand; je zou ook kunnen zeggen: een afspiegeling van het verstand in het lichaam.

Hoe meer je je identificeert met je denken, voorkeuren en afkeuren, oordelen en interpretaties, dat wil zeggen: hoe minder je aanwezig bent als het toekijkende bewustzijn, des te sterker de emotionele lading gewoonlijk is, of je je daar nu bewust van bent of niet. Als je je emoties niet kunt voelen, als je ervan afgesneden bent, ervaar je ze uiteindelijk alleen nog lichamelijk, als een lichamelijk probleem of symptoom.

Als je moeite hebt met het voelen van je emoties, begin dan eens met het vestigen van je aandacht op de inwendige energie in  je lichaam. Voel het lichaam vanbinnen. 

null

...

Het enige verschil is dat terwijl een gedachte in je hoofd zit, een emotie een sterke lichamelijke component heeft. Die voel je dus vooral in het lichaam. Je kunt die emotie daar laten zijn zonder je erdoor te laten beheersen. Dan ben je de emotie niet meer; je bent de toeschouwer, de waarnemende aanwezigheid.


Als je daarmee oefent, komt al het onbewuste in je in het licht van het bewustzijn te staan.

Maak er een gewoonte van jezelf te vragen: wat gaat er op dit moment in me om? 

Die vraag zet je op het goede spoor. Maar analyseer niet, kijk alleen maar. Concentreer de aandacht op je innerlijk. Voel de energie van de emotie.

Als er geen emotie is, ga dan met je aandacht dieper naar binnen in het energieveld van je lichaam. Het is de poort van Zijn.


Reactie plaatsen